...maar dat is niet waar ik nu ben! Daarom een stukje dat ik al eerder had willen plaatsen:
Voordat ik geopereerd werd vond ik het erg vervelend dat er een kans was op tijdelijke (in het ergste geval zelfs permanente) halfzijdige gezichtsverlamming. Ik heb veel gezocht naar filmpjes van mensen met zo'n verlamming, en dan vooral de tijdelijke variant, maar kon er geen vinden. Wel van mensen die inmiddels grotendeels hersteld waren, maar niets van het proces.
Met dat doel heb ik met tussenpozen filmpjes (en foto's) gemaakt. Het gekke van een verlamming is dat je het zelf niet echt voelt,...
›
‹
- 1
- 2
- 3
Text Size
Shanna's Brughoektumor verhaal
Over hoe een net 27-jarige een brughoektumor bleek te hebben. En hoe dat een zin is die je ook nooit dacht te schrijven.
Even wat cijfers op een rijtje: in januari 2013 werd er, na een aanloop van een paar maanden, een brughoektumor van 3x4 cm ontdekt. De tumor had mijn hersenstam opzij gedrukt, waardoor er te veel hersenvocht en druk in mijn hersenen/schedel kwam. Er werd met spoed een drain aangelegd en een maand later werd in een 16-uur durende operatie 95% van de tumor weggehaald. Tijdens de operatie zijn wat zenuwen geraakt waardoor ik flink wat dingen niet kon (daarover later meer) en een deel van mijn gezicht stil stond. Inmiddels is veel weer hersteld, maar ik hoop anderen te helpen met het laten zien welke vooruitgang je kan boeken.
Lees met me mee terwijl ik de wereld van artsen, gebrekkige communicatie en gekke bekken trekken verken!
Shanna
Geboren in 1985, vrouw van Thijs en mama van Epke. Wonende en werkende in Amsterdam. Tot 2013 in het bezit van een fikse brughoektumor.
Brughoektumor Informatie
- All
- Na
- Tijdens
- Vooraf
- Default
- Title
- Date
- Random
