- 1
- 2
- 3
Het verhaal van Ronald Bant.
Mijn tumor werd pas recent, (augustus 2013) ontdekt, althans gediagnosticeerd. Hij/zij heeft mijn leven en van al die van mij houden al behoorlijk omver gegooid, op zijn kop gezet. Om dit visueel te maken voor mijzelf, maar ook voor mijn echtgenote Monique, mijn 2 dochters Romy & Ghislaine, en de rest van mij familie, ben ik een blog gaan bijhouden. Ik schrijf daar alles wat ik voel, hoe ik het voel, wat er gebeurt en wat er niet gebeurt. Ik heb dat nodig om het duidelijk voor mijzelf te krijgen, om het overzicht niet te verliezen.De pijn, het verdriet, de angst, maar (hoop ik) ook de leuke dingen zullen hier vereeuwigd worden.
Maar niet alleen voor mijzelf, ik wil de ervaringen ook delen met lotgenoten in welk stadium zij zich ook bevinden.
update 3
Weer even een korte update:
Vandaag is het verband eraf gehaald. Doordat de zwelling weg trekt wordt ook duidelijk dat de zwelling de gezichtsverlamming wat heeft gemaskeerd.
Ook ten aanzien van het oog is er sprake van uitval. Het sluiten van het oog gaat niet meer vanzelf. Knipperen van het oog gaat ook niet meer.
Het mobiliseren gaat wel steeds beter lopen op de gang in een rustig tempo en vandaag zelfs ook trappen gelopen.
Morgen mag hij in elk geval naar huis. Fijn om hem straks weer thuis te hebben.
Monique
Brughoektumor Informatie
- All
- Na
- Tijdens
- Vooraf
- Default
- Title
- Date
- Random
Hoi Monique,
Fijn dat Ronald morgen naar huis mag. Thuis ben je toch het beste af. Dan kan hij uitrusten en rustig gaan revalideren. Voor jou ook een stuk makkelijker.Wat de aangezichtsverlamming betreft.... Ik heb precies hetzelfde gehad. Oog vaak druppelen overdag en s,nachts afplakken. Drinken met een rietje en ondanks dat hij knoeit toch proberen rechts te kauwen. Maar dat zal de mime therapeut ook wel vertellen. Ik heb iedere dag mijn gezicht gemasseerd en mijn oefeningen gedaan. En ......het heeft effect gehad. Nu 3 maanden later is mijn oog en mond echt al veel bijgetrokken.
Lekker slapen vannacht en morgen je mannetje ophalen. Moed houden hoor!!!!
Groetjes van Marianne