- Font size: Larger Smaller
- Hits: 3538
- 9 Comments
- Subscribe to this entry
- Bookmark
Mijn (positieve) verhaal 3 maanden na de operatie
Op 5 juni 2013 ben ik (man van 46 jaar, getrouwd, twee kinderen van 14 en 16 jaar) in het AZM Maastricht geopereerd aan een brughoektumor van ruim 3 cm. Als ik dit schrijf zijn we inmiddels 3 maanden na de operatie en is bij mij eigenlijk alles weer zoals voorheen. Ik kijk bijzonder tevreden terug op de operatie en ben heel blij hoe het herstel verlopen is. Omdat je veel verhalen leest van mensen waarbij het herstel lang duurt of met vallen en opstaan gaat wil ik graag mijn verhaal doen zodat een ieder kan lezen dat alles ook heel voorspoedig kan gaan.
Terugblik periode voor de operatie
Nadat we thuis regelmatig grapjes hebben gemaakt dat ik (selectief) doof leek te worden ben ik in oktober/november 2012 op aandringen van mijn vrouw toch maar een keer naar de huisarts gegaan. Na twee gehoortesten en een paar bezoeken aan de KNO arts verder werd bij mij op vrijdag 15 februari 2013 middels een MRI scan een brughoektumor van 3 cm geconstateerd. Ook de arts was hier zeer verbaasd over omdat ik geen andere klachten had dan eenzijdig gehoorverlies. Hoewel de impact bij mij niet direct duidelijk was (ben ook gewoon naar het werk gegaan na deze boodschap) is het dat weekend toch wel tot ons doorgedrongen dat dit een serieus probleem is met voor mij een zware operatie met risico's op complicaties. Vanaf dat moment t/m de datum van operatie is voor mij achteraf gezien de lastigste periode geweest. Informatie en risico's worden mondjesmaat duidelijk gemaakt en het wachten bracht met name spanning en onzekerheid met zich mee.
De operatie
Op 4 juni mocht ik me 's morgens melden in het AZM in Maastricht om de dag daarop door Dr. Dings geopereerd te worden. Na nog wat gesprekjes en onderzoekjes die dag was ik er klaar voor. Hoewel ik normaal graag alle touwtjes in handen heb probeer ik in dit geval maar alles over me heen te laten komen en ongedwongen de operatie in te gaan, je hebt er immers toch geen invloed op en kunt alleen hopen dat alles goed gaat. En gelukkig is alles goed gegaan. De operatie heeft 9 uur geduurd en de tumor is op een restje na succesvol verwijderd. Ik was na de operatie wel extreem misselijk en heb uiteindelijk een nacht op de recovery en een nacht op de mediumcare gelegen. Ook omdat men de bloeddruk laag wilde houden i.v.m. risico op nabloeding. Het was wel direct duidelijk dat de aangezichtszenuw intact was gebleven, gelukkig want hier had ik de grootste schrik voor gehad. Zoals de meeste mensen na een operatie ben ik nu wel eenzijdig doof maar dit valt heel erg mee moet ik zeggen. Pijn heb ik niet of nauwelijks gehad, wel vond ik het confronterend dat je, zeker in het begin, als een zielig hoopje mens in bed ligt en als een kind zo blij bent met alles wat je weer zelf kunt gaan doen waar je normaal gesproken niet bij nadenkt. Ik werd al blij van een stuk op de gang kunnen lopen en zelf weer brood kunnen smeren. Een week na de operatie was ik volgens de arts voldoende hersteld om weer naar huis te mogen, ook hiermee was ik als een kind zo blij. Het eerste stuk van het herstel was hiermee afgesloten, terug naar Eindhoven naar mijn gezin!
Het leven thuis na de operatie
Toen de eerste euforie van thuiskomen voorbij was merkte we dat ik nog een lange weg te gaan had en dat ik vooral nog weinig in mijn hoofd kon verdragen. Voor de rest voelde ik me eigenlijk wel oke. We hebben bezoek in het begin dan ook zoveel mogelijk afgehouden en ik heb veel rust genomen. Al vrij snel voelde ik dat het steeds beter ging en dat de vermoeidheid af nam. Ik ben na een week of 6 weer begonnen met 3 uur werken per dag en heb dit wekelijks met een uur per dag extra opgebouwd. In het begin was dit toch nog wel weer vermoeidend maar het ging wel steeds beter. Ik werk nu weer fulltime en dat gaat eigenlijk heel goed. Ook ben ik weer gaan hardlopen en hoewel de conditie natuurlijk een stuk minder geworden was lukt het toch al weer om een half uur hard te lopen. Ik heb, hoewel dit lastig blijft, wel geleerd te luisteren naar mijn lichaam en vooral toe te geven aan vermoeidheid.
Inmiddel ben ik ook op controle bij de specialist geweest. Die gaf aan tevreden te zijn en liet mij weten dat ik geen beperkingen in mijn doen en laten heb. Eind oktober moet ik terugkomen voor een eerste MRI om zo weer een uitgangsposititie te maken om de eventuele groei van het overgebleven restje te kunnen volgen.
Ik ben dan ook heel blij en dankbaar dat ik binnen 3 maanden na deze operatie mijn normale leventje weer heb opgepakt en me we weer voel als voor de operatie. Vooraf had ik ervoor getekend als dit eind 2013 het geval zou zijn geweest. Ik realiseer me wel dat het anders had kunnen lopen en dat ik heel blij mag zijn dat ik geen complicaties heb gehad en mijn lichaam zich snel heeft hersteld van de ingreep.
Comments
-
zondag, 08 september 2013Ontzettend goed voor/van jou. Ook prettig om positieve verhalen te lezen.
Ik sta nog aan het begin. Recentelijk gediagnostiseerd, nu alleen nog bang, boos en verdrietig. Ben wel al in Leiden geweest. Hoor woensdag wat het gaat worden OK of GK. -
maandag, 09 september 2013
Hallo Ronald, ik kan me je gevoelens zeker in het begin goed voorstellen maar probeer positief te blijven. Ze kunnen veel tegenwoordig.
In ieder geval sterkte komende tijd. -
maandag, 09 september 2013Hallo Ronald,
Veel sterkte. Ik wens je veel moed, kracht en vertrouwen!
Groet, Rene -
zondag, 08 september 2013
Hoi Ron,
Bedankt voor jouw verhaal. Fijn om te lezen, dat je zo voorspoedig herstelt. Het is wel duidelijk, dat het voor ieder mens verschilt en dat de uitkomst voor niemand hetzelfde is.
Je boft, dat je geen last hebt van oorsuizen, vermoeidheid, evenwichtsproblemen of concentratieproblemen. Heb je dit voor de operatie ook helemaal niet gehad?
Goed om te lezen, dat je zonder veel problemen je werkt weer hebt kunnen oppakken.
Wat voor soort operatie heb je gehad? Door het oor, met wegnemen van het rotsbeen of achter het oor langs?
Veel succes met je verdere herstel!
Groeten, Rene Verbeek -
maandag, 09 september 2013
Hallo René,
Ik realiseer me goed dat ik inderdaad geluk heb gehad dat het allemaal zo goed is gegaan en gaat. Ik ben geopereerd door een neurochirurg achter het oor dus.
Voor de operatie had ik nergens last van behalve slecht gehoor aan 1 kant. Nu aan 1 kant geheel doof en inderdaad vermoeidheid ligt wel op de loer maar niet heel nadrukkelijk en hinderlijk aanwezig. Behalve dat ik door de operatie de eerste twee weken het gevoel had continue dronken te zijn heb ik geen problemen met evenwicht gehad en kon ik al snel weer normaal lopen en fietsen. Ook concentratie is niet minder dan voorheen. Dat ik mijn werk snel weer heb kunnen oppakken heeft ook te maken met het soort werk dat ik heb (kantoorwerk).
Groet, Ron -
maandag, 09 september 2013
Hallo Ron
Mooi verhaal. Fijn dat je zo snel goed hersteld bent. Opmerkelijk dat je behalve gehoorverlies geen klachten had, dat is bij iedereen weer anders.
Ook ik heb hele positieve ervaringen in Maastricht. Ik ben zelf twee jaar geleden ook daar geopereerd en met zeer goed resultaat. Was het bij jou mogelijk de hele tumor weg te halen?
Ik wens je het allerbeste.
groet
Lisette -
maandag, 09 september 2013
Sorry, niet goed gelezen dus, ik zie het nu staan, overgebleven restje.
Dan is het idd van belang dit goed te blijven volgen.
groet
Lisette -
zondag, 15 september 2013Fijn om te lezen dat het zo goed is verlopen en natuurlijk mooi om toch eens een wat positiever verhaal voorbij zien te komen.
Ik wens je het allerbeste en veel succes eind oktober!
Groeten Mark
Dank voor jouw positieve inbreng Ron. Erg vergelijkbaar met mijn situatie, en ook nog praktisch even oud. Met name om ook dit soort verhalen te laten horen ben ik met deze site begonnen, goed om weer zo'n verhaal er bij te hebben!
Vriendelijke groeten, Danny